Αρμάνδος Δελλαπατρίδης 1895 – 1960

Ο Αρμάνδος Δελλαπατρίδης, υπήρξε γραφική φιγούρα του Μεσοπολέμου, που παρίστανε τον πολιτικό και διασκέδασε τους Αθηναίους. Κατά διαστήματα νοσηλευόταν στο Δημόσιο Ψυχιατρείο και το όνομά του έγινε συνώνυμο του «τρελλού».

Γεννήθηκε στην Μυτιλήνη το 1895 και χρόνια αργότερα ήλθε στην Αθήνα «δια να σώση την Ελλάδαν», όπως δήλωνε. Ήταν άκακος άνθρωπος και είχε τρελλαθεί λέγανε είτε από έναν άτυχο έρωτα είτε από το «δούλεμα» που υφίστατο από φίλους και γνωστούς στην πατρίδα του επειδή από μικρός είχε την μανία της πολιτικής.

Η χαρακτηριστική του ενδυμασία περιλάμβανε ρεντιγκότα με σκληρό κολλάρο , ριγέ παντελόνι και ημίψηλο. Την εμφάνισή του συμπλήρωνε το μούσι, οι φαβορίτες και το μονόκλ. Φανατικός βενιζελικός είχε στήσει το στρατηγείο του στο καφενείο Ζαχαράτου (στην θέση που βρίσκεται σήμερα το ξενοδοχείο Athens Plaza), στην Πλατεία Συντάγματος.

Από εκεί περιφερόταν στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας και εκφωνούσε πολιτικούς λόγους ως αρχηγός του φανταστικού κόμματος των Κυανοχιτώνων ή των Κυανολεύκων. Ήταν συμπαθής στο αθηναϊκό κοινό, που διασκέδαζε μαζί του και τον συντηρούσε με φιλοδωρήματα.

Οι «οπαδοί» του συχνά συγκεντρώνονταν στην Πλατεία Συντάγματος, περισσότερο για να τον «προγκάρουν», όπως έγραφε ο Τύπος της εποχής, παρά για να ακούσουν τους πύρινους λόγους που εκφωνούσε με τις θέσεις του κόμματός του. Έδινε και αυτός αφορμές, όταν επιχειρηματολογούσε για την ανάγκη σύνδεσης της Ακρόπολης και του Λυκαβηττού με γέφυρα και ανέλυε τους λόγους γιατί είναι επιβεβλημένη η υπόγεια συγκοινωνία μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης.

Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940, βρήκε τον Αρμάνδο Δελλαπατρίδη στο απόγειο της δόξας του. Ως τύπος είχε το δικό του νούμερο στις επιθεωρήσεις, υπήρξε θέμα χρονογραφημάτων και της καθημερινής γελοιογραφίας. Αλλά με την Κατοχή άρχισε η παρακμή του. Λόγω των στερήσεων η διανοητική του κατάσταση επιδεινώθηκε. 

Κλείστηκε στο Δημόσιο Ψυχιατρείο, από το οποίο βγήκε μετά τον πόλεμο, εν μέσω γενικής αδιαφορίας. Οι νέοι δεν τον γνώριζαν και οι παλαιοί δεν τον θυμούνταν. Από την παλαιά αίγλη του «Σωτήρος της Ελλάδος» είχε μείνει ένα φθαρμένο κοστούμι και ένα ξεθωριασμένο ημίψηλο.

Ο Αρμάνδος Δελλαπατρίδης πέθανε, ολότελα ξεχασμένος, στο Δημοτικό Νοσοκομείο της Αθήνας, την 1η Ιουνίου 1960, σε ηλικία 65 ετών.

Η ιστορία του Οδηγισμού

Ο Οδηγισμός είναι μία παγκόσμια οργάνωση νεότητας, με 10.000.000 μέλη σε 140 χώρες σ' όλο τον κόσμο. Σκοπός του είναι να αξιοποιήσει τον ελεύθερο χρόνο των παιδιών και των νέων, με παιδαγωγικά, σύγχρονα και ευχάριστα προγράμματα, που θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους, έτσι ώστε να εξελιχθούν σε άτομα ελεύθερα, υπεύθυνα, ευτυχισμένα και ικανά να γίνουν φορείς ανάπτυξης και δημιουργίας ενός καλύτερου κόσμου.

Ιδρύθηκε στις 31 Μαΐου του 1910 στην Αγγλία από τον Λόρδο Ρόμπερτ Μπέιντεν Πάουελ, ως η θηλυκή εκδοχή του προσκοπισμού, τον οποίο είχε ιδρύσει ο ίδιος τρία χρόνια νωρίτερα. Στη νέα αυτή προσπάθειά του είχε και την καθοριστική βοήθεια της αδερφής του, Ανιές.

Στην Ελλάδα, η πρώτη αντίστοιχη προσπάθεια έγινε στις 10 Ιουνίου του 1915, με την ίδρυση του Σώματος Ελληνίδων Προσκόπων, που ιδρύθηκε από το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, στο οποίο και υπαγόταν αρχικά. Διαλύθηκε, όμως, τον επόμενο χρόνο, για να ανασυσταθεί ως ανεξάρτητη κίνηση το 1932 από την Ειρήνη Καλλιγά.

Σήμερα, το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών έχει περισσότερα από 20.000 μέλη σε 160 πόλεις και χωριά.