Η μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση παγκοσμίως για άτομα με σωματικές και νοητικές αναπηρίες, κατά το πρότυπο των Ολυμπιακών Αγώνων. Υπάρχουν Θερινοί και Χειμερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες, οι οποίοι, αρχής γενομένης από την Σεούλ τo 1988, διεξάγονται αμέσως μετά τους αντίστοιχους Ολυμπιακούς Αγώνες, στην ίδια πόλη και στις ίδιες εγκαταστάσεις. Διοργανώτρια των Ολυμπιακών Αγώνων είναι η Διεθνής Παραολυμπιακή Επιτροπή, που εδρεύει στην Βόννη της Γερμανίας, και αναγνωρίζεται από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.
Αθλητές με αναπηρία είχαν συμμετάσχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες ήδη από το 1904 και μάλιστα με σημαντικές επιτυχίες. Στο Σεντ Λούις ο Aμερικανός γυμναστής Τζορτζ Άιζερ, που αγωνιζόταν με τεχνητό πόδι, κατέκτησε 6 μετάλλια (3-2-1), ενώ το 1948 και το 1952 ο μονόχειρας Ούγγρος σκοπευτής Κάρολι Τάκατς διαγωνίστηκε στο πιστόλι κερδίζοντας από ένα χρυσό μετάλλιο.
Οι πρώτοι αγώνες για αθλητές με αναπηρία συνέπεσαν με την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου στις 29 Ιουλίου 1948. Έγιναν με πρωτοβουλία του Γερμανού νευρολόγου Λούντβιχ Γκούτμαν, ο οποίος είχε διαφύγει από την Ναζιστική Γερμανία και είχε εγκατασταθεί στο Λονδίνο. Οι αθλητές, Άγγλοι στρατιώτες με αναπηρίες από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, διαγωνίσθηκαν με αμαξίδιο.
Στόχος του δρος Γκούτμαν ήταν η δημιουργία μιας διοργάνωσης για αθλητές με αναπηρίες στο πρότυπο των Ολυμπιακών Αγώνων. Τέσσερα χρόνια αργότερα, αθλητές από την Ολλανδία συμμετείχαν στους αγώνες με αμαξίδιο και έτσι γεννήθηκε το διεθνές αθλητικό κίνημα που είναι γνωστό πλέον ως Παραολυμπιακό Κίνημα.
Οι πρώτοι Παραολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 1960 στην Ρώμη (18-25 Σεπτεμβρίου), ύστερα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Συμμετείχαν 400 αθλητές από 23 χώρες και διαγωνίστηκαν σε 8 αθλήματα, 6 από τα οποία εξακολουθούν να περιλαμβάνονται στο αγωνιστικό πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων (τοξοβολία, κολύμβηση, ξιφασκία, καλαθοσφαίριση, επιτραπέζια αντισφαίριση, στίβος).
Από τότε, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια, πάντα την ίδια χρονιά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 1976 διεξήχθησαν και οι πρώτοι Χειμερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες στο Ερνσκέλντσβικ της Σουηδίας (21-28 Φεβρουαρίου).
Oι Παραολυμπιακοί Αγώνες της Σεούλ (1988) ξεχώρισαν και από το γεγονός ότι οι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί Αγώνες φιλοξενήθηκαν για πρώτη φορά στην ίδια χώρα, στην ίδια πόλη και χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιες εγκαταστάσεις με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έκτοτε, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες γίνονται πάντα στην ίδια πόλη με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Το σύμβολο των Παραολυμπιακών Αγώνων είναι τρία ασύμμετρα μισοφέγγαρα σε κίνηση, χρώματος μπλε, κόκκινου και πράσινου, με σύνθημα «Spirit in Motion» («Πνεύμα σε κίνηση»). Ο Παραολυμπιακός Ύμνος έχει τίτλο «Hymne de l' avenir» (« Ο Ύμνος του Μέλλοντος») και τον συνέθεσε ο Γάλλος κιθαρίστας Τιερί Νταρνί.
