Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

Νήσος Χίος




Ένα ταξίδι στην Χίο είναι εμπειρία! Η Χίος είναι πολυμορφική και απρόβλεπτη. Με θαυμάσιες και πολυάριθμες παραλίες, με παλιά πετρόχτιστα αρχοντικά, με Βυζαντινές εκκλησίες και μεσαιωνικά χωριά. Με γραφικά παραθαλάσσια χωριουδάκια, ή άλλα σκαρφαλωμένα στα βράχια απόκρημνων βουνών. Η Μυροβόλος Χίος με τα παραδοσιακά ταβερνάκια με τους Χιώτικους νόστιμους μεζέδες και με τους φιλόξενους κατοίκους. Τη μια στιγμή νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε ένα κλασικό Αιγαιοπελαγίτικο νησί και την επόμενη στον Μυστρά. Περπατάς σε καλντερίμια χωριών και νομίζεις ότι ξαφνικά θα δεις πειρατές να εμφανίζονται μπροστά σου από το παρελθόν.
Η Χίος του κεντρικού ανατολικού Αιγαίου -το πέμπτο σε μέγεθος νησί της Ελλάδος- είναι ωραία, μοναδική, ευχάριστη, οικονομική, φιλόξενη και θα σας μείνει αξέχαστη!
Με την μοναδική μαστίχα της, με τα πασίγνωστα αρωματικά μανταρίνια της, με την παράδοση της, με τα αρώματα των γιασεμιών και των λεμονανθών, θα σας ενθουσιάσει, θα σας ξαφνιάσει και θα σας συνεπάρει!
Αφιερώστε μερικές ημέρες παραμονής για να προλάβετε να την γνωρίσετε. Πραγματικά αξίζει!

Σύντομη ιστορία της πόλης:
Αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν δείξει ότι η Χίος κατοικήθηκε συνεχόμενα από το 6000 π.Χ. Η αρχαία πόλη χτίστηκε από Έλληνες μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα πριν από το 1000 π.Χ. Οι φιλολογικές μαρτυρίες μιλούν για μια πόλη ακμάζουσα και μεγάλη με τείχος για την προστασία από την επιδρομή πειρατών.
Από το ξεκίνημά της έως τώρα έχει περάσει μεγάλες περιόδους ευημερίας και παρακμής  και σε κάθε ανοικοδόμηση, η πόλη κάλυπτε πάντοτε την ίδια γεωγραφική περιοχή.
Σύμφωνα με τη μυθολογία το νησί πήρε το όνομά του από το Χίο, το γιο του Ποσειδώνα ή του Ωκεανού. Στην αρχαιότητα ονομαζόταν και Οφιούσα, Αιθάλη, Μάκρις και Πιτυούσα.
Γύρω στο 3000 π.Χ., εμφανίστηκαν στη Χίο, οι Πελασγοί. Αργότερα, στο νησί εγκαταστάθηκαν Αχαιοί, και το 1100 π.Χ. οι Ίωνες. Από τότε, η Χίος άρχισε σταθερά να προοδεύει και τον 6ο π.Χ. αιώνα έφθασε στο απόγειο της ακμής της. Οι Χιώτες παρήγαγαν περίφημο κρασί και καλλιεργούσαν την επική ποίηση και τη γλυπτική και εξασφάλιζαν τα προς το ζην από το δουλεμπόριο.


Είναι γενικά αποδεκτό ότι ο Όμηρος καταγόταν από τη Χίο και έζησε σε αυτήν τον 8ο αιώνα π.Χ.
Το 493 π.Χ., η Χίος υποδουλώθηκε στους Πέρσες και εξαναγκάστηκε να πολεμήσει στο πλευρό τους εναντίον των Ελλήνων. Σύντομα ελευθερώθηκε και από το 478 π.Χ. εντάχθηκε στην Αθηναϊκή Συμμαχία. Η Χίος κατακτήθηκε το 1566 από τους Τούρκους. Το 1821 μαζί με τη Σάμο συμμετείχε στην επανάσταση, αλλά τον επόμενο χρόνο οι Τούρκοι θέλοντας να τους τιμωρήσουν έσφαξαν 85.000 άτομα. Η άγρια αυτή σφαγή της Χίου συγκλόνισε την κοινή γνώμη της Ευρώπης και ενέπνευσε καλλιτέχνες όπως τον συγγραφέα Βίκτωρ Ουγκώ (Victor Hugo) και τον ζωγράφο Ντελακρουά (Eugene Delacroix).
Δασκαλόπετρα ή Πέτρα του Ομήρου

"Δασκαλόπετρα" Εκεί που δίδασκε ο όμηρος


Ένας ισχυρότατος σεισμός το 1881 στην Χίο άφησε πολλά θύματα και προκάλεσε ανυπολόγιστες καταστροφές.
Η Χίος είναι η πατρίδα των Αδαμάντιου Κοραή, Ανδρέα Συγγρού, Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, Νεοφύτου Βάμβα και άλλων επιφανών Ελλήνων.
Την επισκέφτηκε ο απόστολος Παύλος κατά την επιστροφή του από το τρίτο ιεραποστολικό ταξίδι, όπου και παρέμεινε για μία μέρα. Την εποχή εκείνη βρισκόταν υπό ρωμαϊκή κατοχή.
 Η Χίος ήταν αδιαμφισβήτητα μια από τις πιο σημαντικές πόλεις των ελληνικών Αποικιών στην Ιωνία (Μικρά Ασία). Απέκτησε την ανεξαρτησία της και ενσωματώθηκε στην Ελλάδα την 11/11/1912 που είναι και τοπική Αργία.























Νήσος Σκύρος




Το μεγαλύτερο νησί των Βορείων Σποράδων μαγεύει με τις πλούσιες εναλλαγές του τοπίου. Ορεινό έδαφος, πευκόφυτες εκτάσεις, πανέμορφες αμμουδερές ακτές, γραφικοί κόλποι. Συναρπάζει με το ιδιαίτερο νησιώτικο χρώμα της και προσφέρεται για κάθε είδους δραστηριότητα και μορφή τουρισμού.

Έλκει το όνομά του από την περίφημη σκυρία ποικίλη λίθο, το περίφημο σκυριανό χρωματιστό μάρμαρο, με την οποία στόλιζαν τα αρχοντικά τους οι Ρωμαίοι.

Οι κάτοικοι της Σκύρου ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία. Αξίζει πραγματικά να γευθείτε και να πάρετε μαζί σας τα τυροκομικά προϊόντα του νησιού, όπως και τα εκλεκτά αρνιά και κατσίκια.

Η Σκύρος τα τελευταία χρόνια έχει έντονη τουριστική ανάπτυξη. Πλήθος από σύγχρονες μονάδες προσφέρουν ανέσεις στον επισκέπτη.

Η πρόσβαση ευνοείται τόσο από το νέο οχηματαγωγό πλοίο που πιάνει στη Λιναριά, όσο και από το αεροδρόμιο. Απέχει από την Κύμη 22 ν.μ., περίπου μία ώρα και 45΄  με το καράβι.

Πλούσιες οι ιστορικές αναφορές, εξίσου πλούσιοι οι μύθοι και οι θρύλοι, να ομορφαίνουν την ιστορία του τόπου.

Εδώ πέθανε ο Θησέας, εξορισμένος από την Αθήνα, όταν ο βασιλιάς Λυκομήδης, φοβούμενος για το θρόνο του, τον έριξε στο γκρεμό.

Εδώ η Θέτις έκρυψε τον Αχιλλέα ντυμένο κορίτσι για να τον προστατεύσει και εδώ τον ανακάλυψε ο Οδυσσεύς και τον πήρε μαζί του στην Τροία.

Στα κατοπινά χρόνια ακολουθεί τη μοίρα της χώρας. Ενετοί, πειρατές, Τούρκοι, μέχρι και το 1829 που απελευθερώνεται μαζί με τις υπόλοιπες Σποράδες.

Ιδιαίτερα αναπτυγμένη είναι η λαϊκή τέχνη με την ξυλογλυπτική, την υφαντουργία, την κεντητική, την αγγειοπλαστική. Σήμερα αποτελεί ένα ζωντανό μουσείο, χάρη στη διαφύλαξη αυτής της κληρονομιάς.

Είναι φημισμένο το παραδοσιακό κυβόσχημο Σκυριανό σπίτι με την ιδιαίτερη αισθητική και την πλήρη λειτουργικότητα στο μικρότερο δυνατό χώρο.

Τα διακοσμητικά μοτίβα της τοπικής λαϊκής τέχνης έχουν σταθερή πηγή έμπνευσης το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον.
Πολλές παραδόσεις καταγράφουν τη γνήσια λαϊκή συνείδηση των κατοίκων της. Αποκορύφωση αποτελεί το αποκριάτικο Σκυριανό Καρναβάλι, που οι καταβολές του χάνονται στα βάθη του χρόνου, έχοντας τη ρίζα τους στις προαιώνιες ανθρώπινες ανησυχίες και αναζητήσεις για τη ζωή και το θάνατο. Οι πρωταγωνιστικές φιγούρες του Καρναβαλιού είναι ο Γέρος, η Κορέλα και ο Φράγκος, που προστέθηκε αργότερα σε διακωμώδηση ίσως των πρώτων φράγκικων ρούχων (παντελόνι-σακάκι). Ιδιαίτερα η μορφή του Γέρου αποτελεί μοναδική προσέγγιση σε όλη την ελληνική λαϊκή παράδοση. Το Καρναβάλι πραγματοποιείται χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα, χάρη στη συμμετοχή και στον ενθουσιασμό των Σκυριανών.

Η Χώρα είναι κτισμένη αμφιθεατρικά περί τον λόφο, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται η αρχαία Ακρόπολις, η οποία κατά τους Βυζαντινούς χρόνους μετετράπη σε Κάστρο, όπου σώζονται ακόμη αρχαία τείχη και ερείπια βυζαντινών και ενετικών οχυρωμάτων. Η Μονή  Αγίου Γεωργίου, σε οχυρή θέση, δεσπόζει σαν στέμμα. Έχει αξιόλογη αγιογράφηση και ξύλινο τέμπλο. Εκτίσθη το 10ο αιώνα από  τους αυτοκράτορες Τσιμισκή και Φωκά.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Σκύρου περιλαμβάνει εκθέματα από την ανασκαφή στο Παλαμάρι, από το ναό του Απόλλωνα στον λόφο της Φούρκας, ενώ αξιόλογη είναι και η λαογραφική συλλογή, που φιλοξενείται στο χώρο του και περιλαμβάνει την αναπαράσταση ενός τυπικού παραδοσιακού σκυριανού  σπιτιού.

Το Μουσείο Φαλτάιτς από τα πλέον αξιόλογα ελληνικά λαογραφικά μουσεία, που είναι παράλληλα και Κέντρο Παραδοσιακών Σπουδών.

Από την πλατεία που βρίσκεται η έξοχη εκκλησία της Αγίας Τριάδας και ο ανδριάντας του Ρόμπερτ Μπρουκ (έργο του καθηγητή Μιχάλη Τόμπρου), Άγγλου ποιητή και φιλέλληνα, έχουμε μια θαυμάσια και μοναδική εικόνα του Κάμπου και της απέραντης παραλίας στα Μαγαζιά. Ο τάφος του Μπρουκ, που πέθανε στη Σκύρο το 1915 υπηρετώντας σε Αγγλικό πολεμικό πλοίο, βρίσκεται στις Τρεις Μπούκες, φυσικό λιμάνι στο νοτιότερο σημείο του νησιού, που το ασφαλίζουν αφήνοντας τρεις διόδους (μπούκες) δυο μεγάλα νησιά, το Σαρακήνικο και η Πλατειά.

Στο Παλαμάρι ανασκάπτεται οικισμός της 3ης χιλιετίας, του οποίου οι κάτοικοι είχαν αναπτύξει σχέσεις με άλλα νησιά του αρχιπελάγους. Η Σκύρος κατοικείται ήδη από την πρώιμη νεολιθική περίοδο.



Η Σκύρος έχει περίπου 300 εκκλησίες-ξωκκλήσια, πολλές από τις οποίες είναι σημαντικές. Κάθε ένα από τα ξωκκλήσια έχει τη δική του θέση και τη δική του χάρη.

Οι παραλίες του νησιού είναι αμέτρητες. Αναφέρουμε μερικές μόνο: Μαγαζιά ή Γιαλός,  Μώλος,  Γυρίσματα,Πουριά,Πεύκος,Άγιος Πέτρος,Κυρά Παναγιά,  Άγιος Φωκάς,Αχερούνες,Κολυμπάδα,Τρείς Μπούκες,Καλαμίτσα,Αχίλλι, Ασπούς,Παλαμάρι,Παππού το Χούμα,Ατσίτσα.
Το νησί συγκροτείται από δύο τμήματα, που συνδέονται με επίπεδη λωρίδα γης από την Καλαμίτσα μέχρι το Αχίλλι (τον όρμο αναχώρησης του Αχιλλέα για την Τροία). Το ΒΔ τμήμα που είναι κατάφυτο και καλύπτεται από δάση χαλεπίου πεύκης και το ΝΑ που είναι ορεινό και βραχώδες, δημιουργώντας έτσι μια πλήρη αντίθεση.
Ο Κόχυλας (792 μ.) στο νότιο και πιο δυσπρόσιτο τμήμα του νησιού είναι ενταγμένος στο Δίκτυο ΦΥΣΗ 2000 (GR2420006). Αξίζει μια πεζοπορία στο βουνό, που παρά την υπερβόσκηση και τις φωτιές, στις υγρές ρεματιές του φύονται ακόμη πουρνάρια (quercus coccifera) και σφένδαμοι (acermonspessulanum) σε δενδρώδη μορφή. Από σφένδαμο ήταν φτιαγμένο το ακόντιο του Αχιλλέα. Στον Κόχυλα ζει για αιώνες, ελεύθερο και ημιάγριο, το μοναδικό στον κόσμο μικρόσωμο Σκυριανό αλογάκι (φυλή του Equus cabalus, που δεν ξεπερνά το 1,07 m).
Η Χώρα Σκύρου (AT5011062), ο όρμος Καλογριάς, η Ατσίτσα και το γειτονικό Πευκοδάσος (AT2011032), όπως και η  νησίδα Σαρακηνό (AT5011061) είναι χαρακτηρισμένα Τοπία Ιδιαιτέρου Φυσικού Κάλλους.
Η Σκύρος είναι το νοτιότερο νησί των Βορείων Σποράδων και βρίσκεται ανατολικά της Εύβοιας. Βρίσκεται περίπου 24 μίλια από την Κύμη της  Εύβοιας, απ 'όπου το ferryboat  Αχιλλέας έχει καθημερινά δρομολόγια. Είναι το μεγαλύτερο νησί των Σποράδων και η έκταση φθάνει το 210 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το νησί χαρακτηρίζεται από έντονες αντιθέσεις καθώς διαθέτει λόφους με πεύκα, τοπία με βραχώδη βουνά, ειδυλλιακές απόμερες παραλίες, όμορφους όρμους, εκτεταμένες παραλίες, θαλασσιες  σπηλιές και την περιοχή  Natura στο νότιο τμήμα του νησιού, που αποτελείται από  ένα φυσικό τοπίο γεμάτο  παραλλαγές. Με μακραίωνη  ιστορία, η Σκύρος ήταν πάντα ένας τόπος που διαφύλαξε την παράδοση και την αυθεντικότητά του. Οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν την τοπική αρχιτεκτονική, τα περίτεχνα ξυλόγλυπτα και τα βυζαντινής θεματικής προελευσης κεραμικά.  θα εντυπωσιαστείτε με την μοναδική διακόσμηση των λευκών σπιτιων της Χωρας, που είναι κολλημένα το ένα πλαι στο άλλο .


Το νησί είναι επίσης γνωστό για το Σκυριανό αλογάκι , που δεν θα το συναντήσετε πουθενά αλλού στον κόσμο και είναι αυτό που απεικονίζεται στη μετόπη του Παρθενώνα.
Αν αγαπάτε τη φύση, θα βρείτε μοναδικά φυτά όπως τη μαύρη «τουλίπα» και την άγρια ​​ορχιδέα, καθώς και το σπάνιο γεράκι Μαυροπετριτη. Τα γεωργικά προϊόντα της Σκύρου είναι μοναδικά , γιατί οι άνθρωποι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τις παραδοσιακές μεθόδους παρασκευής. Τυρί, μέλι, βότανα κρέας, ψάρια και θαλασσινά είναι οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται στην  Σκυριανή κουζίνα  που θα σας εντυπωσιάσει με την ποιότητα της. Ο συνδυασμός βουνού και θάλασσας επιτρέπει την άσκηση πολλων  αθλημάτων , όπως η πεζοπορία σε όμορφα φυσικά  μονοπάτια, ορειβασία, ποδηλασία, wind surfing, θαλάσσιο σκι, καταδύσεις, ενώ είναι ιδανικό για off-road διαδρομές με μοτοσικλέτες ή 4x4 οχήματα.


Ανάλογα με την εποχή που θα επισκεφθείτε το νησί θα δείτε δημοφιλή παραδοσιακά έθιμα  όπως τα πολυάριθμα παραδοσιακά πανηγύρια , το Σκυριανό παραδοσιακό γάμο, κλπ.


Μπορείτε να απολαύσετε τη θέα στο Αιγαίο από την πλατεία της Αιώνιας ποίησης, όπου βρίσκεται το άγαλμα του Άγγλου ποιητή Ρόμπερτ Μπρουκ.
 Επίσης, μπορείτε να επισκεφθείτε τα μουσεία, αρχαιολογικό  και  το λαογραφικό (Μάνος και Αναστασία Φαλτάϊτς), το Σκυριανό σπίτι  και την έκθεση του Σκυριανού γλυπτική Γεωργίου Λάμπρου.