Το 1897 η Βασίλισσα Όλγα (Δούκισσα της Ρωσίας στο γένος) αγόρασε στον Πειραιά οικόπεδο μετά κτηρίου και το 1902 εγκαινίασε νοσοκομείο που έφερε την ονομασία Ρώσικο Νοσοκομείο Πειραιά. Το νοσοκομείο αυτό έγινε κατόπιν μεγάλης επιθυμίας των Αξιωματικών και ναυτών του Ρώσικου στόλου της Μεσογείου. Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, όχι μόνο φάνηκε χρήσιμο προς τους Ρώσους αλλά και προς τον κόσμο του Πειραιά, αφού οι υπηρεσίες του ήταν δωρεάν και προς αυτούς. Το 1912 και το 1913 διετέθη μάλιστα ολόκληρο για την νοσηλεία αξιωματικών και οπλιτών του ελληνικού στρατού. Σε αυτό το χρονικό διάστημα το νοσοκομείο παρείχε ιατρική κάλυψη και περίθαλψη σε 29.646 ασθενείς, μέλη οικογενειών των επιστρατευμένων ανδρών. Το 1903 ιδρύθηκε εντός του νοσοκομείου και ναός ο οποίος ήταν και ο μοναδικός ρώσικος ναός. Εντός του νοσοκομείου μάλιστα κατασκευάστηκαν διαμερίσματα για τη διαμονή του ψάλτη και του ιερέα για κάλυψη των θρησκευτικών αναγκών των Ρώσων ναυτικών. Τα πρόσωπα αυτά έζησαν επί 22 χρόνια στα διαμερίσματα αυτά και στις αρχές του 1926, το Υπουργείο Ναυτικών κατέλαβε τα διαμερίσματα αυτά και ανάγκασε σε απομάκρυνση τους 48 ρώσους εργαζόμενους.
Μερικά στοιχεία για να καταλάβουμε τη συμβολή του νοσοκομείου αυτού, στην υγειονομική κάλυψη του Πειραιά είναι και τα παρακάτω:
Κατά το διάστημα 1902-1923 νοσηλεύτηκαν 5.399 ασθενείς
Κατά το διάστημα 1904-1925 παρασχέθηκε ιατρική βοήθεια σε 924.091 ασθενείς.
Την 9 Νοεμβρίου του 1925 εκδόθηκε διάταγμα για την μετατροπή του σε νοσοκομείο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού με ημερομηνία αναδρομική (προγενέστερη δηλαδή του διατάγματος) ορίζοντας την 25η Μαρτίου του 1924 ως ημερομηνία στην οποία το πολεμικό ναυτικό είναι αρμόδιο για την λειτουργία του.
