Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Οικογενεια Ντασλερ



Γερμανική οικογένεια, με βαρύ όνομα στο χώρο της βιομηχανίας αθλητικών ειδών και σπορ ρουχισμού. Δύο από τα μέλη της ίδρυσαν τις εταιρείες ADIDAS και PUMA, οι οποίες κατέχουν τη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα στην κατάταξη με τις μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου και βρίσκονται πίσω μόνο από τη NIKE.
Όλα ξεκίνησαν την 1η Ιουλίου 1924, όταν ο 24χρονος Άντολφ Άντι Ντάσλερ (1900 - 1978) αποφάσισε να μην γίνει φούρναρης, όπως είχε σπουδάσει, αλλά να ξεκινήσει μία επιχείρηση κατασκευής αθλητικών παπουτσιών, μαζί με τον αδελφό του Ρούντολφ (1896 - 1974), στο πλυσταριό της οικογενειακής οικίας στο Χερτζοχενάουραχ της Βαυαρίας.
Η εταιρεία με την επωνυμία Gebrüder Dassler Schuhfabrik (Εργοστάσιο Υποδημάτων Αδελφών Ντάσλερ) έγινε γνωστή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμστερνταμ (1928), όταν προμήθευσε με παπούτσια αρκετούς αθλητές. Το 1936 ο Άντι βρέθηκε με μια βαλίτσα παπούτσια στο Βερολίνο, ενόψει Ολυμπιακών, για να λανσάρει το νέο του προϊόν, ένα αθλητικό παπούτσι με καρφιά, κατάλληλο για δρομείς. Ο Τζέσε Όουενς, που πείστηκε να τρέξει με αυτά, κέρδισε 4 χρυσά μετάλλια κι έγινε το πρόσωπο των Ολυμπιακών Αγώνων, προς μεγάλη απογοήτευση του Αδόλφου Χίτλερ. Πού να ήξερε, ότι οι άνθρωποι που συνέβαλαν στη νίκη του «μισητού μαύρου» ήταν οι αδελφοί Ντάσλερ, πιστά μέλη του Ναζιστικού Κόμματος. Το όνομα Ντάσλερ άρχισε τότε να συζητείται στους αθλητικούς κύκλους και η εταιρεία τους πούλαγε 200.000 ζευγάρια αθλητικά παπούτσια τον χρόνο μέχρι την έναρξη του Μεγάλου Πολέμου.
Άντι Ντάσλερ
Οι επιχειρηματικές διαφορές, οι ισχυροί χαρακτήρες τους και μια σειρά από τυχαία περιστατικά, έφεραν τα δύο αδέλφια σε ρήξη. Το 1948 αποφάσισαν να τραβήξουν ο καθένας τον δικό του δρόμο. Ο Άντι Ντάσλερ ίδρυσε την ADIDAS (Adi Dassler) και ο Ρούντολφ Ντάσλερ τη RUDA (Rudolf Dassler), η οποία σύντομα μετονομάστηκε σε PUMA. Και οι δύο εταιρείες είχαν το ίδιο αντικείμενο και οι δύο την ίδια έδρα, το Χερτζοχενάουραχ της Βαυαρίας με πληθυσμό 23.000 κατοίκων.

Τέτοια ήταν η επιρροή των Ντάσλερ στη γενέθλια πόλη τους, ώστε το Χερτζοχενάουραχ χωρίστηκε στα δύο. Ο κάθε κάτοικος και μαγαζάτορας έπρεπε να διαλέξει στρατόπεδο. Ή με τον Αντι ή με τον Ρούντι. Και οι δύο ποδοσφαιρικές ομάδες της πόλης κινήθηκαν στο ίδιο μοτίβο. Η ASV Herzogenaurach φορούσε φανέλα με σήμα τις τρεις παράλληλες γραμμές (Adidas), ενώ η FC Herzogenaurach φανέλα με σήμα το γνωστό αιλουροειδές (Puma). Τα δύο αδέλφια ποτέ δεν φίλιωσαν, αν και ζούσαν στην ίδια πόλη. Ακόμη και οι τάφοι τους στο κοιμητήριο του Χερτζοχενάουραχ απέχουν αρκετά ο ένας από τον άλλο.
Η ADIDAS αμέσως ξεχώρισε, στρέφοντας το ενδιαφέρον της στην προμήθεια αθλητικού υλικού σε ποδοσφαιρικές ομάδες. Η φήμη της ανέβηκε κατακόρυφα, όταν της αποδόθηκε μέρος του θριάμβου της Δυτικής Γερμανίας στο Μουντιάλ του 1954. Τα παπούτσια με τις βιδωτές τάπες που προμήθευσε στη «Νάτσιοναλμανσαφτ» αποδείχτηκαν αποτελεσματικά στη λασπομαχία του Σταδίου της Βέρνης, όπου η Δυτική Γερμανία νίκησε 3-2 στον τελικό τη μεγάλη Ουγγαρία.
Ρούντολφ Ντάσλερ
Η επιτυχία αυτή έμεινε στην ιστορία ως «Θαύμα της Βιέννης» και συνέβαλε στην ανύψωση του εθνικού φρονήματος των Γερμανών, αλλά και στην αύξηση του τζίρου της ADIDAS. Από την άλλη πλευρά, η PUMA παρέμενε μία επιχείρηση στα όρια της Γερμανίας. Πάντως, η ίδια διεκδίκησε την πατρότητα των παπουτσιών με βιδωτές τάπες, καθώς, όπως ισχυρίσθηκε, τα είχαν λανσάρει οι παίχτες της Καϊζερσλάουτερν, όταν κατέκτησαν το πρωτάθλημα το 1953.

Τη δεκαετία του '60 η διαχείριση των δύο εταιρειών πέρασε στη νέα γενιά των Ντάσλερ. Ο Χορστ Ντάσλερ, γιος του Άντι, ίδρυσε την γαλλική θυγατρική της ADIDAS, βάζοντας τα θεμέλια για τη διεθνή πορεία της επιχείρησης, ενώ το 1973 δημιούργησε την εταιρεία ARENA, που ειδικεύεται στην κατασκευή κολυμβητικού υλικού. Μετά το θάνατο του Χορστ Ντάσλερ, η ADIDAS βρέθηκε στα πρόθυρα χρεωκοπίας και το 1989 πουλήθηκε στον γάλλο επιχειρηματία Μπερνάρ Ταπί. Από τότε μέχρι σήμερα έχει αλλάξει πολλές φορές ιδιοκτήτες.
Περίπου την ίδια πορεία είχε και η PUMA. Τα παιδιά του Ρούντολφ Ντάσλερ, Άρμιν και Γκερντ, απογείωσαν την εταιρεία και από τα στενά σύνορα της Γερμανίας την έκαναν παγκόσμιο παίκτη στην αγορά των αθλητικών ειδών και του σπορ ρουχισμού. Το 1989 τα δύο αδέλφια πούλησαν το 72% της PUMA, σε εταιρία ελβετικών συμφερόντων.
Όσον αφορά στα προσωπικά της οικογενείας Ντάσλερ, οι διαφορές στους κόλπους της άρχισαν να γεφυρώνονται μετά τον θάνατο των δύο αδελφών Άντι και Ρούντολφ. Την αρχή έκανε ο εγγονός του Ρούντολφ, Φρανκ Ντάσλερ, οποίος δούλεψε και στις δύο επιχειρήσεις (ADIDAS και PUMA), ενώ ίδρυσε ένα κοινό οικογενειακό μουσείο στο Χερτζοχενάουραχ.


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/288#ixzz3ecKBXk8J

Τριμερής Επιτροπή 01 07 1973



Μη κυβερνητική οργάνωση, με στόχο τη συνεργασία και την αλληλοκατανόηση μεταξύ Βορείου Αμερικής, Ευρώπης και των χωρών της Άπω Ανατολής και του Ειρηνικού. Όσοι ρέπουν προς τη συνωμοσιολογία τη θεωρούν ως έναν από τους βασικούς πυλώνες της παγκόσμιας διακυβέρνησης, μαζί με την πιο προβεβλημένη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ.
Η Τριμερής Επιτροπή (Trilateral Commission) ιδρύθηκε την 1η Ιουλίου 1973 από τον τραπεζίτη και φιλάνθρωπο Ντέιβιντ Ροκφέλερ (γεν. 1915), της γνωστής μεγαλοεπιχειρηματικής οικογενείας των ΗΠΑ, με μέλη σημαίνουσες προσωπικότητες από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, τη Δυτική Ευρώπη και την Ιαπωνία αρχικά, με στόχο «την υιοθέτηση στενότερης συνεργασίας μεταξύ των δημοκρατικών και βιομηχανοποιημένων περιοχών του πλανήτη, που έχουν ηγετικό ρόλο και ευθύνες στο διεθνές σύστημα», όπως αναφέρεται στην ιδρυτική διακύρηξή της. Αργότερα η Τριμερής διευρύνθηκε και σήμερα περιλαμβάνει στους κόλπους της μέλη από το Μεξικό, ολόκληρη τη δημοκρατική Ευρώπη και τις περισσότερες από τις χώρες της Άπω Ανατολής και του Ειρηνικού.
Την οργάνωση της Τριμερούς ανέλαβε ο Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι, καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, σύμβουλος της οικογένειας Ροκφέλερ και σημαντική προσωπικότητα του αμερικανικού κατεστημένου. Ιδρυτικά μέλη της οργάνωσης υπήρξαν, μεταξύ άλλων, ο καθηγητής Χένρι Κίσινγκερ και  οι  οικονομολόγοι Άλαν Γκρίνσπαν και Πολ Βόλκερ, οι οποίοι έχουν διατελέσει πρόεδροι της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (FED). Τα μέλη της οργάνωσης προέρχονται από πολιτική, επιχειρηματική και ακαδημαϊκή ελίτ των χωρών τους και δεν πρέπει να κατέχουν δημόσιο αξίωμα.
Η Τριμερής Επιτροπή χωρίζεται σε τρία τμήματα, με γεωγραφικά κριτήρια:
  • Το Βορειοαμερικανικό με 120 μέλη (87 Αμερικανοί, 20 Καναδοί και 13 Μεξικανοί).
  • Το Ευρωπαϊκό με 170 μέλη από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες της Γηραιάς Ηπείρου. Πρόεδρος του ευρωπαϊκού τμήματος είναι ο οικονομολόγος Μάριο Μόντι, πρωθυπουργός της Ιταλίας μετά την παραίτηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
  • Το Ασιατικό με 117 μέλη (75 Ιάπωνες, 11 Νοτιοκορεάτες, 7 Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί κλπ)
Σύμφωνα με τον κατάλογο των μελών της οργάνωσης  που είναι αναρτημένος στον ιστότοπο της Τριμερούς Επιτροπής (www.trilateral.org) και είναι ενημερωμένος έως τον Οκτώβριο του 2011, η Κύπρος εκπροσωπείται από τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Γιώργο Βασιλείου και η Ελλάδα από τους:
  • Λουκά Παπαδήμο, τραπεζίτη, πανεπιστημιακό και νυν πρωθυπουργό της Ελλάδας.
  • Παναγή Βουρλούμη, στέλεχος επιχειρήσεων, τέως πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΤΕ.
  • Οδυσσέα Κυριακόπουλο, επιχειρηματία, τέως πρόεδρο του ΣΕΒ.
  • Αλέξη Παπαχελά, δημοσιογράφο, διευθυντή της εφημερίδας Καθημερινή.
Οι συχνές αναφορές σε κείμενα της οργάνωσης για την παγκοσμιοποίηση και τη διεθνή συνεργασία, αλλά και το ιδιωτικό του χαρακτήρα της, την έχουν θέσει στο στόχαστρο διαπρεπών πολικών, στοχαστών και θεωρητικών της συνωμοσιολογίας.
Ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής και προεδρικός υποψήφιος στις αμερικανικές εκλογές του 1964, Μπάρι Γκολντγουότερ (1909-1998) στο βιβλίο του “Whith No Apologies”: The Outspoken Political Memoirs of America's Conservative Conscience (1979) σημειώνει για την Τριμερή: «...Είναι μία επιδέξια και καλά οργανωμένη προσπάθεια να αποκτηθεί και να παγιωθεί ο έλεγχος στα τέσσερα κέντρα εξουσίας: πολιτικό, νομισματικό, πνευματικό και εκκλησιαστικό... για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας οικονομικής δύναμης ανώτερης από τις πολιτικές κυβερνήσεις των κρατών - εθνών». Από τα αριστερά, ο εβραϊκής καταγωγής γλωσσολόγος και διανοητής Νόαμ Τσόμσκι επικρίνει μία αναφορά της οργάνωσης που τιτλοφορείται Η κρίση της Δημοκρατίας, η οποία κάνει λόγο για «υπερβολές της δημοκρατίας» τη δεκαετία του 1960 και σημειώνει ότι «η Τριμερής υπερασπίζεται την ιδεολογία της φιλελεύθερης καπιταλιστικής ελίτ».
Από την πλευρά τους, διακεκριμένοι αμερικανοί θεωρητικοί της συνωμοσιολογίας συντάσσονται με τον Γκολντγουότερ, υποστηρίζοντας ότι η Τριμερής συνωμοτεί για την επιβολή μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης. Το 2007 ο Λιουκ Ρουντκόφκσι προκάλεσε αίσθηση, όταν διέκοψε ομιλία του Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι και κατηγόρησε την Τριμερή ότι βρίσκεται πίσω από τιςεπιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Την άποψή του ασπάζονται, μεταξύ άλλων, η ακροδεξιά οργάνωση John Birch Society και ο αμερικανός παλαιοσυντηρητικός Άλεξ Τζόουνς.


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/482#ixzz3ecIvju1g

H ιστορία της Ευρωπαικής Ενωσης 01 07 1967 Ευρωπαικη Επιτροπη




Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (γνωστή και ως Κομισιόν) είναι ένα από τα κύρια θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκπροσωπεί και προασπίζει τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολό της. Καταρτίζει προτάσεις για νέα νομοθεσία και διαχειρίζεται σε καθημερινή βάση την υλοποίηση των πολιτικών και τη διάθεση των κονδυλίων της Ε.Ε. Είναι, τηρουμένων των αναλογιών, η κυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η σύνθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποτελείται από 28 μέλη, ένα από κάθε κράτος-μέλος. Η θητεία τους διαρκεί 5 χρόνια. Ο κάθε Επίτροπος (Comissioner στα αγγλικά) αναλαμβάνει την ευθύνη για συγκεκριμένους τομείς πολιτικής, σύμφωνα με τα καθήκοντα που του αναθέτει ο πρόεδρος της Επιτροπής, ο οποίος εκλέγεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι Επίτροποι διορίζονται από τον πρόεδρο της Επιτροπής σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει την έδρα της στις Βρυξέλλες και το Λουξεμβούργο. Διαθέτει γραφεία σε κάθε χώρα της Ε.Ε. καθώς και αντιπροσωπείες στις διάφορες πρωτεύουσες του κόσμου.
Η πρώτη μορφή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καθορίστηκε από τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, η οποία υπογράφτηκε στις 18 Απριλίου του 1951. Το 1957, με τις συνθήκες της Ρώμης, καθιερώθηκαν δύο νέα σώματα, η Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και η Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, τα οποία αργότερα συγχωνεύτηκαν για τη δημιουργία της ενιαίας Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τις τρεις Ευρωπαϊκές Κοινότητες εκείνης της εποχής, με βάση την Ενοποιημένη Συνθήκη που υπογράφτηκε στις 8 Απριλίου 1965 και τέθηκε σε ισχύ από την 1η Ιουλίου 1967. Η ενιαία Επιτροπή του 1967 αποτελεί ουσιαστικά το όργανο που λειτουργεί μέχρι σήμερα.


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/235/317#ixzz3ecIFK57M








  • Ρόλος: προάγει το γενικό συμφέρον της ΕΕ προτείνοντας και επιβάλλοντας νομοθεσία, καθώς και εφαρμόζοντας πολιτικές και τον προϋπολογισμό της ΕΕ
  • Μέλη: ομάδα ή «Σώμα» επιτρόπων, 1 από κάθε κράτος μέλος της ΕΕ
  • Πρόεδρος: Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ
  • Έτος ίδρυσης: 1958
  • Τόπος: Βρυξέλλες (Βέλγιο)
  • ΙστότοποςΕυρωπαϊκή Επιτροπή
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι το πολιτικά ανεξάρτητο εκτελεστικό όργανο της ΕΕ. Είναι το μόνο αρμόδιο όργανο για την κατάρτιση προτάσεων για νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία, και εφαρμόζει τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της ΕΕ.

Τι κάνει η Επιτροπή

Προτείνει νέους νόμους

Η Επιτροπή είναι το μόνο όργανο της ΕΕ το οποίο υποβάλλει νομοθετικές προτάσεις για έγκριση από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, και το οποίο:
  • προστατεύει τα συμφέροντα της ΕΕ και των πολιτών της σε ζητήματα που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά σε εθνικό επίπεδο·
  • αποσαφηνίζει τεχνικές λεπτομέρειες, αφού συμβουλευτεί εμπειρογνώμονες και το κοινό.

Διαχειρίζεται τις πολιτικές της ΕΕ και κατανέμει τους χρηματοδοτικούς πόρους της ΕΕ

  • Καθορίζει τις προτεραιότητες δαπανών της ΕΕ, από κοινού με το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο.
  • Καταρτίζει τους ετήσιους προϋπολογισμούς και τους υποβάλλει προς έγκριση στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.
  • Εποπτεύει το πώς δαπανώνται τα χρήματα της ΕΕ, μέσω εξονυχιστικού ελέγχου που πραγματοποιεί το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Επιβάλλει την εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ

  • Μαζί με το Δικαστήριο, διασφαλίζει ότι το δίκαιο της ΕΕ εφαρμόζεται ορθά σε όλα τα κράτη μέλη.

Εκπροσωπεί την ΕΕ στη διεθνή σκηνή

  • Ομιλεί εξ ονόματος όλων των χωρών της ΕΕ σε διεθνείς οργανισμούς, ειδικότερα στους τομείς της εμπορικής πολιτικής και της ανθρωπιστικής βοήθειας.
  • Διαπραγματεύεται διεθνείς συμφωνίες εξ ονόματος της ΕΕ.