Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

Μάθετε γιά την Αιμοδόσια

Με τον όρο "ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ" εννοούμε τη χορήγηση αίματος με την μετάγγιση και κατ' επέκταση την όλη οργάνωση που ασχολείται με τη λήψη, συντήρηση και διάθεση του αίματος. Ως επιστημονικός τομέας, η αιμοδοσία αποτελεί ιδιαίτερο κλάδο της αιματολογίας με τεράστια ανάπτυξη τα τελευταία 30 χρόνια. Η αιμοδοσία σαν φοβερά εξειδικευμένος τομέας πλαισιώνεται με επιστημονικό, νοσηλευτικό και τεχνικό προσωπικό υψηλής στάθμης με εξειδίκευση στο τομέα της αιμοδοσίας.

Μετά από τη λήψη σύντομου ιατρικού ιστορικού, τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης και του αιματοκρίτη ο γιατρός της αιμοδοσίας κρίνει αν μπορείς να δώσεις αίμα τη δεδομένη στιγμή.
Πρόκειται για μια ανώδυνη διαδικασία. Το μοναδικό ενόχλημα είναι ένα μικρό τσίμπημα από τη βελόνα και μετά απλά ανοιγοκλείνεις τη γροθιά σου για να διευκολύνεις τη ροή του αίματος. Οι περισσότεροι εθελοντές αιμοδότες περιγράφουν πόσο όμορφα νιώθουν από την προσφορά τους. Λαμβάνεται λιγότερο από το 1/10 του αίματος περίπου, 450ml από τα 5 λίτρα που έχει ο άνθρωπος. Ο όγκος που χάνεται αναπληρώνεται σε 10 λεπτά μετά την αιμοδοσία. Θεωρείται ότι η κινητοποίηση του μυελού των οστών είναι και ευεργετική για τον οργανισμό.
Είναι ακίνδυνη για τον αιμοδότη. Δεν υπάρχει περίπτωση να μολυνθεί ο αιμοδότης από AIDS ή άλλο μεταδιδόμενο νόσημα αφού οι βελόνες που χρησιμοποιούνται είναι μιας χρήσεως και αποστειρωμένες. Ο όγκος αίματος που δίνει ο αιμοδότης αντικαθίσταται αμέσως, το πλάσμα σε μια μέρα και τα ερυθρά αιμοσφαίρια σε ένα μήνα.
Η αιμοδοσία διαρκεί περίπου δέκα λεπτά. Για την όλη διαδικασία από τη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου μέχρι να φύγεις υπολόγισε περίπου μισή ώρα.
Αίμα μπορεί κανείς να δώσει κάθε 3-4 μήνες.

H αφαίρεση αιμοπεταλίων (αιμοπεταλιοαφαίρεση) είναι μια διαδικασία που επιτρέπει επίσης στο δότη αίματος να προσφέρει ένα συγκεκριμένο συστατικό αίματος. Τα αιμοπετάλια μπορούν να σώσουν ζωές, διατηρούνται όμως μόνο πέντε ημέρες. H διαδικασία της αφαίρεσης αιμοπεταλίων είναι ίδια με εκείνη της αφαίρεσης πλάσματος, μόνο που διαρκεί ακόμη περισσότερο χρόνο. Μία μονάδα αιμοπεταλίων συλλέγεται από 6 με 8 δόσεις αίματος. Είναι ασφαλέστερο για τον ασθενή, γιατί μειώνει την έκθεσή του σε πολλαπλούς δότες, όπως ακριβώς συμβαίνει και με την πλασμαφαίρεση. Ασθενείς που ωφελούνται περισσότερο από τη λήψη αιμοπεταλίων είναι εκείνοι που πάσχουν από λευχαιμία. H χημειοθεραπεία καταστρέφει τα αιμοπετάλια και για να αποφευχθεί εσωτερική αιμορραγία μεταγγίζονται στον ασθενή αιμοπετάλια.
AIMOΠETAΛIA μπορεί κανείς να δώσει κάθε 20 ΗΜΕΡΕΣ

Οι εθελοντές δότες που δεν πληρώνονται και οι οποίοι δίνουν αίμα σε τακτά χρονικά διαστήματα είναι οι ασφαλέστεροι δότες αίματος. Έρευνες σε πολλές χώρες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που δίνουν αίμα ελεύθερα και χωρίς να περιμένουν κάποια χρηματική ανταμοιβή δεν έχουν λόγο να αποκρύψουν πληροφορίες για την υγεία τους και για τον τρόπο ζωής τους, οι οποίες ενδέχεται να τους καταστήσουν ακατάλληλους για δωρεά αίματος, είτε προσωρινά είτε μόνιμα. Το βασικό τους κίνητρο είναι να βοηθήσουν άλλους ανθρώπους και να αποκομίσουν όχι κάποιο προσωπικό όφελος, παρά την ικανοποίηση της επίγνωσης πως έχουν βοηθήσει στη σωτηρία μιας ανθρώπινης ζωής.
Οι ‘οικογενειακοί'' ή οι ‘αντικαταστάτες'' δότες δωρίζουν αίμα μόνο όταν κάποιο μέλος της οικογένειας ή του κοντινού τους περιβάλλοντος χρειάζεται μετάγγιση αίματος. Έχει αποδειχθεί ότι το αίμα τους είναι λιγότερο ασφαλές από των ανθρώπων που δίνουν το αίμα τους εθελοντικά, χωρίς να περιμένουν ανταμοιβή, γιατί ενδέχεται να βρίσκονται υπό πίεση να δώσουν αίμα, όταν δεν είναι κατάλληλοι για κάτι τέτοιο, καθώς θα υπάρχει ο κίνδυνος να μεταδώσουν κάποιο νόσημα στον ασθενή. Όπου δεν είναι δυνατό να βρεθεί ένα μέλος της οικογένειας, για να δώσει αίμα, οι συγγενείς μπορεί να πληρώσουν κάποιο άλλο άτομο, για να το κάνει αυτό. Αυτή η πράξη συνιστά ένα ‘κρυμμένο'' σύστημα πληρωμής καθώς, πολύ συχνά, υπάρχουν λίγοι παρόντες συγγενείς, όταν παρουσιάζεται η ανάγκη παροχής αίματος.
Οι άνθρωποι που δίνουν αίμα επί πληρωμή συνήθως παρακινούνται απ' αυτό που πρόκειται να λάβουν ως αντάλλαγμα για το αίμα τους και όχι από την επιθυμία τους να βοηθήσουν τους άλλους ανθρώπους. Μπορεί να βλάψουν την ίδια τους την υγεία εξαιτίας της συχνότερης από το συνιστώμενο δωρεάς αίματος. Επίσης, είναι περισσότερο πιθανό να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή των ανθρώπων που λαμβάνουν το αίμα τους, με το να αποκρύπτουν πληροφορίες για τους λόγους που δε θα ‘πρεπε να δώσουν αίμα.

Έχει ήδη δώσει τις τελευταίες 12 εβδομάδες (φυσιολογικά πρέπει να περιμένεις 16)
Έχει βήχα "θωρακικού τύπου", πονόλαιμο ή ενεργό κρύωμα (αν και στο τέλος του κρυώματος δεν υπάρχει πρόβλημα)
Αν παίρνει αντιβιοτικά ή τελείωσε θεραπεία με αντιβίωση τις τελευταίες 7 μέρες
Αν είχε ηπατίτιδα ή ίκτερο τους τελευταίους 12 μήνες
Αν ένα πίρσινγκ, τατουάζ ή έλαβε αίμα τους τελευταίους 12 μήνες
Αν έκανε βελονισμό τους τελευταίους 12 μήνες, εκτός και αν τον έκανε σε ίδρυμα εγκεκριμένο και παρουσιάσει πιστοποιητικά
Αν κάποιο μέλος της οικογένειας είχε νόσο "τρελών αγελάδων"
Αν έχει λάβει ανθρώπινο υποφυσιακό "εκχύλισμα" (χρησιμοποιούταν σε μερικές θεραπείες με αυξητική ορμόνη ή προβλήματα γονιμότητας πριν το 85)
Ίσως να μη μπορέσει να δώσει αίμα κάποιος που
είχε σοβαρή ασθένεια ή μεγάλο χειρουργείο στο παρελθόν ή είναι αυτή τη στιγμή σε φαρμακευτική θεραπεία. Ο γιατρός της αιμοδοσίας θα σας πληροφορήσει. Ενδέχεται μερικά φάρμακα που παίρνεται να μη σας επιτρέπουν να δώσετε αίμα
είχε πολύπλοκη οδοντιατρική επέμβαση (αν και απλά σφραγίσματα είναι ΟΚ την ίδια μέρα καθώς και οι απλές εξαγωγές μετά 24 ώρες)
έχει έρθει σε επαφή με μολυσματικές ασθένειες ή έχει κάνει κάποια εμβόλια τις τελευταίες 4 εβδομάδες
είναι σε λίστα αναμονής για νοσηλεία ή αυτή τη περίοδο εξετάζεται για κάτι

Είναι φορέας ηπατίτιδας   B,C ή HIV
Είναι άντρας που έχει κάνει σεξ με άλλον άντρα ή με ιερόδουλη, ακόμη και ασφαλές σεξ με προφυλακτικό
Έχει ποτέ εργαστεί ως ιερόδουλος/η
Έχει κάνει χρήση, ακόμη και μία φορά, ενδοφλέβιων ναρκωτικών
Δε πρέπει να δώσει αίμα κάποιος για 12 μήνες αφότου έχει κάνει σεξ με
άντρα που έχει κάνει σεξ με άλλον άντρα (αν είναι γυναίκα)
Κάποιον που έχει κάνει χρήση ενδοφλέβιων ναρκωτικών
Κάποιον με αιμορροφιλία ή άλλη διαταραχή πήξης που έχει λάβει παράγοντες πήξης
Οποιονδήποτε που ήταν σεξουαλικός ενεργός τον τελευταίο χρόνο στην Αφρική (εκτός Μαρόκο, Αλγερία, Λιβύη, Τυνησία και Αίγυπτο). Ο κύριος δρόμος μετάδοσης του HIV στην Αφρική είναι η ετεροσεξουαλική σχέση!
Ποτέ μη δίνει κάποιος αίμα αν ανησυχεί ότι μπορεί να χρειάζεται τεστ για AIDS ή ηπατίτιδα ή ανησυχεί ότι έχει κάνει σεξ τον τελευταίο χρόνο με κάποιον που πιστεύει ότι μπορεί να είχε.
Ποτέ μη δίνει κάποιος αίμα για να κάνει εξετάσεις για AIDS.
Αυτά με λίγα λόγια είναι οι αντενδείξεις για την αιμοδοσία.
Φυσικά όταν πάτε να δώσετε θα σας μετρήσουν πίεση, σφυγμούς και αιματοκρίτη και πρέπει να είναι σε φυσιολογικά όρια. Δηλαδή αναιμικοί, υποτασικοί κτλ αποκλείονται, τουλάχιστον προσωρινά.

Απαγορεύεται να δώσει αίμα έγκυος ή γυναίκα που ήταν έγκυος τον τελευταίο χρόνο
Ταξίδια
Καλύτερα να περιμένει κάποιος 12 μήνες μέχρι να δώσει αίμα, από τη στιγμή που επιστρέφει από ταξίδι σε περιοχή που ευδοκιμεί η ελονοσία.
Επίσης όταν πάτε να δώσετε αίμα ενημερώνετε πάντα τους γιατρούς για επισκέψεις σας σε χώρες όπως της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, Αγγλία κλπ .
το πρόβλημα του AIDS και της ηπατίτιδας-
Το αίμα που δίνουμε πάντα τεστάρετε για AIDS και ηπατίτιδα B,C. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούμε είναι εξαιρετικά ευαίσθητοι, αλλά όχι 100% τέλειοι, μιας και μπορεί να χάσουν σπάνια κάποιο δείγμα στα εξαιρετικά αρχικά στάδια της μόλυνσης. Για αυτό η υπεύθυνη συνεργασία μας με το προσωπικό της αιμοδοσίας είναι απαραίτητη

Στις περισσότερες χώρες, ο όγκος που λαμβάνεται είναι 450 χιλιοστόλιτρα, δηλ. λιγότερο από 10% της συνολικής ποσότητας του αίματός σας (ένας μέσος ενήλικας έχει 4,5 με 5,5 λίτρα αίμα). Σε κάποιες χώρες, λαμβάνονται 250 χιλιοστόλιτρα αίματος.
Το σώμα σας θα αντικαταστήσει το χαμένο υγρό σε περίπου 36 ώρες και ο συνολικός αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων θα επιστρέψει στα φυσιολογικά επίπεδα μέσα σε 21 ημέρες.

Πριν από την αιμοληψία είναι καλό ο αιμοδότης να είναι ξεκούραστος και να έχει πάρει ένα ελαφρύ γεύμα.
Μετά την αιμοληψία ο αιμοδότης πρέπει να πάρει την πορτοκαλάδα και την ξηρά τροφή που θα του προσφερθεί, να παραμείνει για λίγο στο χώρο της αιμοδοσίας και να ενημερώσει το προσωπικό της αιμοδοσίας, αν έχει οποιοδήποτε ενόχλημα. Αποφύγετε το κάπνισμα και την οδήγηση για μια περίπου ώρα και τη βαριά σωματική άσκηση για το υπόλοιπο της ημέρας.
Μετά την πρώτη αιμοδοσία ο αιμοδότης παραλαμβάνει ατομική κάρτα όπου αναγράφονται η ομάδα αίματος του και οι μονάδες που έχει δώσει και την οποία πρέπει να κρατά κάθε φορά που δίνει αίμα ή όταν χρειαστεί αίμα για τον ίδιο ή συγγενή πρώτου βαθμού.
Για να γίνει κάποιος εθελοντής αιμοδότης πάει σε κάποιον Σύλλογο Εθελοντών Αιμοδοτών, στο Δήμο, ή στην Ενορία του ή σε μία Υπηρεσία αιμοδοσίας κρατικού Νοσοκομείου Όλα τα Κρατικά νοσοκομεία έχουν υπηρεσία αιμοδοσίας.

Για τη σωστή λειτουργία των εργασιών του Συλλόγου μας, πρέπει να έχουμε στη διάθεσή μας, κάποιους συνεργάτες που θα μπορούν και θα έχουν τη διάθεση να μας βοηθήσουν εθελοντικά.
Στο Σύλλογό μας όλοι χρειάζονται όχι μόνο αυτοί που δίνουν αίμα. Και λέμε όλοι και το εννοούμε, δεν παίζει κανένα ρόλο το πτυχίο, όλοι μπορούν να προσφέρουν.
Αυτό που ζητάμε από τους φίλους μας είναι, να έχουν ευαισθησίες και να διαθέτουν ΑΓΑΠΗ.
Περιμένουμε αίτηση στα τηλέφωνά μας, ή στο email μας,

Αγγελος Σικελιανός 1884 - 1952




Κορυφαίος έλληνας ποιητής. Το έργο του διακρίνεται από έντονο λυρισμό και ιδιαίτερο γλωσσικό πλούτο.
Ο Άγγελος Σικελιανός γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου 1884 στη Λευκάδα. Ήταν το τελευταίο από τα πέντε παιδιά του Ιωάννη Σικελιανού, καθηγητή της ιταλικής και γαλλικής γλώσσας στο τοπικό γυμνάσιο και Χαρίκλειας Σικελιανού, καλλιεργημένης και αρχοντικής γυναίκας.
Το 1900 ήλθε στην Αθήνα για να σπουδάσει νομικά, αλλά τα εγκατέλειψε πολύ νωρίς για να αφιερωθεί ολόψυχα στην ποιητική δημιουργία, ύστερα από ένα μικρό πέρασμα στο θεατρικό σανίδι ως ηθοποιός. Τον Αύγουστο του 1906 θα γνωρίσει την εύπορη αμερικανίδα Εύα Πάλμερ (1874-1952), την οποία θα νυμφευτεί τον επόμενο χρόνο.
Το 1907 ταξιδεύει στην Αίγυπτο, όπου εργαζόταν ο μεγαλύτερος του αδελφός και σε μία εκδρομή του στη Λιβυκή Έρημο θα γράψει την ποιητική σύνθεση «Αλαφροϊσκιωτος», η κυκλοφορία του οποίου το 1909 θα αποτελέσει εκδοτικό γεγονός. Το πρώτο του αυτό έργο είναι ένας αληθινός ύμνος προς την ελληνική φύση, γραμμένος με θαυμαστή δύναμη και με αδρούς πρωτότυπους στίχους.
Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων (1912-1913), στους οποίους πήρε μέρος, έγραψε πατριωτικά ποιήματα, που δημοσιεύθηκαν σ’ εφημερίδες, περιοδικά και στη ποιητική συλλογή «Στίχοι» (1921). Έγραψε επίσης και δημοσίευσε από το 1915 έως το 1918 τον «Πρόλογο στη ζωή», αποσπάσματα από το «Πάσχα των Ελλήνων», το «Δελφικό Λόγο» και μελέτες. Είχε άφθονα οικονομικά μέσα και βρήκε τη ευκαιρία να μελετά διαρκώς, να γράφει απερίσπαστα και να ταξιδεύει.
Μαζί με την αμερικανίδα σύζυγό του, ο Σικελιανός συνέλαβε το σχέδιο ν’ αναστήσει τη Δελφική Αμφικτυονία. Οργάνωσαν το 1927 και το 1930 με δικά τους έξοδα τις «Δελφικές Εορτές», με παραστάσεις αρχαίων τραγωδιών, με αγώνες και λαϊκές εκθέσεις, που τράβηξαν την προσοχή του κόσμου.
Η ποιητική έμπνευση του Σικελιανού αυτή την εποχή και αρκετά χρόνια αργότερα αντλεί τα θέματά της από τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, από τη μυθολογία και το μυστικισμό (ορφισμός κλπ.), από τη θρησκεία και την ιστορία. Τέτοιες είναι οι τραγωδίες του: «Διθύραμβος του Ρόδου» (1933) και «Ο Δαίδαλος στην Κρήτη», καθώς και πολλά ποιήματα. 
Ιδιαίτερη αξία έχει η ποιητική δημιουργία του Σικελιανού, από την εποχή που στον ορίζοντα άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα σημάδια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε η ποίησή του πήρε κοινωνικό περιεχόμενο, μέσα από τις τραγωδίες «Η Σίβυλλα» (1940), «Ο Χριστός στη Ρώμη» (1946), «Ο θάνατος τον Διγενή» (1948) και «Ο Ασκληπιός».
Τον Μάρτιο του 1938 γνωρίζει την Άννα Καραμάνη (1904-2006), σύζυγο του φυματιολόγου Γεωργίου Καραμάνη. Η γνωριμία τους εξελίσσεται σε βαθύ έρωτα και ο Σικελιανός ζητάει από την Εύα να χωρίσουν. Αυτή συναινεί, όπως και ο γιατρός Καραμάνης. Ο γάμος τους θα γίνει στις 17 Ιουνίου του 1940. 
Την περίοδο της Κατοχής έγραψε και κυκλοφόρησε κρυφά τα «Ακριτικά» (1941-1942), που ήταν μία κραυγή πόνου του σκλαβωμένου Ελληνισμού. Στις 28 Φεβρουαρίου 1943 απήγγειλε στην κηδεία του Κωστή Παλαμά το περίφημο ποίημά του, που αρχίζει με τους στίχους «Ηχήστε οι σάλπιγγες», που είχε γράψει λίγες ώρες νωρίτερα.
Το 1945 θα είναι υποψήφιος με τον Καζαντζάκη για την Ακαδημία Αθηνών. Αντ’ αυτών θα εκλεγεί ο Σωτήρης Σκίπης. Το 1946 θα προταθεί για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, όπως και ο Καζαντζάκης, με πρωτοβουλία σημαντικών προσωπικοτήτων των γραμμάτων (Πολ Ελιάρ, Αντρέ Ζιντ, Χένρι Μίλερ, Ευγένιος Ο’ Νηλ κ.ά.). Η υποψηφιότητά τους θα τορπιλιστεί από την κυβέρνηση Τσαλδάρη, με το πρόσχημα ότι έτσι θα βραβευόταν η Αριστερά στην Ελλάδα. Το 1947 θα εκδοθεί συγκεντρωμένο σε τρεις τόμους το ποιητικό του έργο, το ποιητικό του έργο υπό τον τίτλο «Λυρικός Βίος».
Ο αποκαρδιωμένος Σικελιανός έχει να παλαίψει τώρα με τα σοβαρά προβλήματα της υγείας του και με τη φτώχεια. Στις 4 Ιουνίου 1951 από λάθος της οικιακής βοηθού του αντί για το φάρμακό του λαμβάνει απολυμαντικό, με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρά εγκαύματα στα αναπνευστικά του όργανα. Στις 19 Ιουνίου 1951 θα αφήσει την τελευταία του πνοή στην κλινική «Η Παμμακάριστος» της Αθήνας.


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1252#ixzz3dU48FrwA




Βίλλα Σικελιανού


Μέσα σ’ έναν κατάφυτο κήπο δίπλα στην θάλασσα, η ιστορική βίλα του διάσημου ποιητή Άγγελου Σικελιανού είναι ένα μαγικό μέρος γεμάτο μνήμες μιας συναρπαστικής ζωής. Αυτό το μοναδικής αρχιτεκτονικής τεχνοτροπίας οικοδόμημα των αρχών του 20ου αιώνα μπορεί να γίνει το δικό σας παραμυθένιο καταφύγιο χάρη στην αναπαλαίωσή του από τον εφοπλιστή Σπύρο Τυπάλδο.



Το εντυπωσιακό κτίσμα βρίσκεται στην ομορφότερη παραλία του Κορινθιακού κόλπου που συνορεύει με το πευκοδάσος του Ξυλοκάστρου και είναι ένα κομμάτι από την νεώτερη ιστορία της Ελλάδας, ένα μνημείο που ο χρόνος του δίνει όλο και περισσότερη ομορφιά.

Η βίλλα, είναι διώροφη με υπόγειο, χειροποίητη, κατασκευασμένη από πέτρα που μεταφέρθηκε από τους Αγίους Θεοδώρους και αποτελεί την πρώτη και μοναδική αρχιτεκτονική προσπάθεια του Άγγελου Σικελιανού, με το ύφος της να συμβαδίζει με το ιδιαίτερο στυλ του ποιητή,  καθώς συνδυάζει στοιχεία διαφορετικών αρχιτεκτονικών τεχνοτροπιών.

O μεγάλος ποιητής έζησε στην περιοχή Ξυλοκάστρου για 20 περίπου χρόνια. Το πέρασμά του ήταν εκρηκτικό και άφησε πίσω του, εκτός από το ιδιότυπο σπίτι του, πολλές αναμνήσεις μιας μυθιστορηματικής ζωής και μιας ξεχωριστής παρουσίας, όπως και στοιχεία της έμπνευσής του από την ιδιαίτερα όμορφη φύση της περιοχής.

Το 1916 ο Σικελιανός μαζί με την πρώτη του σύζυγο, Αμερικανίδα Εύα Πάλμερ, ολοκλήρωσε την κατασκευή της βίλλας στο κτήμα του στη Συκιά Κορινθίας, όπου και πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του έως και το 1930 φιλοξενώντας εξέχουσες προσωπικότητες της εποχής, τον Κωστή Παλαμά, τον Κώστα Καρυωτάκη, τον Νίκο Καζαντζάκη, την Ισιδώρα Ντάνκαν κ.ά.


Το ζεύγος Σικελιανού –Πάλμερ φεύγει από την βίλλα της Συκιάς το 1930, όταν το οίκημα βγαίνει λόγω χρεών του  ζεύγους στον πλειστηριασμό και έρχεται στην ιδιοκτησία του Καθηγητή Ιωάννη Μαντζούφα, γαμπρού του δικτάτορα Μεταξά. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γίνεται διοικητήριο των Ιταλών και στην συνέχεια των Γερμανών.

Το ιστορικό κτίριο αγόρασε στα τέλη της δεκαετίας του ’50 από ντόπιους ιδιοκτήτες ο εφοπλιστής Σπύρος Τυπάλδος. Με επίκεντρο την βίλλα του Σικελιανού και το γειτνιάζον πευκοδάσος του Ξυλοκάστρου, ο Έλληνας εφοπλιστής δημιούργησε την πρώτη οργανωμένη τουριστική επιχείρηση στην Ελλάδα και πρωτοστάτησε στην ανάπτυξη της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας.

Σήμερα το Sikyon Coast φροντίζει για την άνετη διαμονή σας, παρέχοντας οργανωμένες υπηρεσίες και εγκαταστάσεις σε ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα υψηλών προδιαγραφών.

Η εκλεπτυσμένη διακόσμηση , η διακριτική πολυτέλεια , η χαλαρή ατμόσφαιρα και φυσικά οι μοναδικές παροχές κάνουν το Sikyon Coast ένα ιδανικό καταφύγιο αποδράσεων για τους φανατικούς του ευ ζην μόλις 120  χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα.